Przedszkole niepubliczne Otwarte Okno Tychy

NIEPUBLICZNE PRZEDSZKOLE „Otwarte okno” w Tychach

z Oddziałami Integracyjnymi i Specjalnymi

Rady dla „świeżo upieczonych” rodziców dziecka w wieku przedszkolnym:

Gratulacje już niebawem zostaniecie rodzicami PRZEDSZKOLAKA, to kolejny etap rozwojowy Waszego dziecka, warto przygotować do tego przede wszystkim siebie, dziadków, potem dziecko :)

wdrażamy dziecko do przestrzegania umów i zasad – siebie do konsekwencji w ich egzekwowaniu
wprowadzamy stały rytm dnia, watro opracować strategię porannego wychodzenia z domu :) Wasz stres może udzielić się dziecku.
przyzwyczajamy do samoobsługi, pozwalamy dziecku samemu:
- załatwić potrzeby fizjologiczne, żegnamy się z pieluszką!!!
- myć ręce–całą operację dziecko powinno wykonywać samodzielnie nie zatapiając przy tym całej łazienki :)
- ubierać się - przygotowujemy dziecku wygodny strój do samodzielnego ubierania się, który można pobrudzić pastelami lub farbami,
- zakładać obuwie, w których będzie chodzić w przedszkolu
- jeść–wdrażamy do samodzielnego spożywania posiłków z użyciem sztućców!! Uczymy zjadania różnych potraw – zobaczcie co mamy w menu :)
- pić z kubeczka, wdrażamy dziecko do picia wody – dawno pożegnaliśmy już butelki, niekapki i inne niemowlęce akcesoria.
- chodzić–nie nosimy dziecka na rękach i żegnamy się ze spacerówką, nasze przedszkolaki codziennie wychodzą na spacer!!!!
rodzic nie wyręcza dziecka, uczy je jak samodzielnie wykonać pożądana czynność
ćwiczymy cierpliwość w opanowywaniu kolejnych czynności samoobsługowych, wszak ćwiczenie czyni mistrza
uczymy proszenia o pomoc i informowania dorosłego o swoich potrzebach, nie spełniamy oczekiwań dziecka, poczekajmy, aż ono samo upomni się o to czego mu potrzeba
nie śmiejemy się z dziecka, nie poganiamy go, nie przedrzeźniamy !!!
łzy to naturalne i normalne zjawisko we wrześniu w przedszkolu
skompletujcie razem wyprawkę przedszkolaka :)
opowiedzcie jak to było daaaaaaaaaawno temu, gdy Wy chodziliście do przedszkola!!!
staramy się przyprowadzać dziecko zawsze o tej samej porze najpóźniej o godzinie 8.oo by zdążyło przygotować się do śniadania
przyzwyczajajmy siebie i dziecko do zostawiania go pod opieką innych osób – babci, cioci itd., cyklicznie wydłużamy czas rozstania
w domu kształtujemy pozytywny obraz przedszkola–czytamy bajki o przedszkolu i rozmawiajmy na ten temat, ukazując przedszkole jako miejsce nowych doświadczeń, którymi dziecko może dzielić się z rodziną

nie okazujemy dziecku własnych rozterek zostawiając je w przedszkolu, przekazujemy mu wtedy swoje lęki
nie przekupujemy dziecka, jest to krótkowzroczne i uczy malucha niewłaściwych zachowań i przyzwyczajeń
od progu nie przepytujemy malucha „co było w przedszkolu”, dajemy mu czas aby odpoczął i sam chciał podzielić się swoimi przeżyciami
nastawiamy dziecko pozytywnie do przedszkola – „będzie fajnie!” i „było super!”
o wszelkich trudnościach i zmianach w zachowaniu dziecka informujemy wychowawcę – on spędza z nim najwięcej czasu i może o tym powiedzieć coś więcej
w ramach zachęcania dziecka do przedszkola nie obiecujemy rzeczy, których nauczyciele i terapeuci nie są w stanie spełnić
pozostawiając dziecko w przedszkolu mamy przeświadczenie, że ma tu najlepszą opiekę zapewnioną przez doświadczoną i kreatywną kadrę pedagogiczną
zanim dziecko rozpocznie edukację przedszkolną dostarczamy mu informacji dotyczących placówki – spacerujemy w jej pobliżu, dostosowujemy rytm dnia, pokazujemy zdjęcia z galerii przedszkola itp.
nie mówimy dziecku, że przyjdziemy po nie wcześniej, kiedy to jest niemożliwe, ponieważ będzie nieszczęśliwe, nie składamy obietnic, których nie możemy spełnić
nigdy nie straszymy dziecka przedszkolem
stosujemy w przedszkolu krótkie pożegnanie w szatni, przekazujemy dziecko osobie pełniącej dyżur, nie wchodzimy do sali, łazienki!!! Nie zaglądamy również do sali przez okno, żegnamy się i wychodzimy, „znikamy”, więc nie pokazujmy się niepotrzebnie dziecku na zasadzie „pojawiam się i znikam”, przecież nie chcecie, by dziecko stało w oknie i wypatrywało Was!!!
dajemy dziecku i sobie czas na przyzwyczajenie się do nowej sytuacji
pamiętajmy, że dzieci potrafią wykorzystać to, że martwicie się gdy ono płacze podczas rozstania i często po pewnym czasie, gdy już przywykną do przedszkola płaczą tylko z przyzwyczajenia, po przekroczeniu progu sali automatycznie przestają płakać, sceny urządzają tylko w obecności rodziców
wszelkie wątpliwości najlepiej wyjaśnić u źródła czyli rozmawiać z wychowawcą, pytać, pytać, pytać i informować o wszystkim co wydaje się Wam ważne :) pamiętając, że nauczyciel też człowiek !!!
uśmiechamy się jak najwięcej !!!
obiecujemy, że któregoś dnia usłyszycie od swojego przedszkolaka: za wcześnie po mnie przyszłaś, nie zdążyłem się pobawić!!!

opracowanie: mgr Barbara Drabik